Kolano skoczka
Kolano skoczka inaczej nazywane tendinopatią lub zapaleniem więzadła właściwego rzepki. Określenie to odnosi się najczęściej do kontuzji sportowców ale również dotyczy osób uprawiających aktywność fizyczną. Zazwyczaj narażeni na to schorzenie są osoby wykonujące wyskoki i podskoki, dotyczy to koszykarzy, siatkarzy, piłkarzy ręcznych czy piłkarzy nożnych. Zmiany występujące w obrębie stawu kolanowego związane są z nadmiernym przeciążeniem tego stawu lub stanem degeneracyjnym więzadła. W konsekwencji, powstałe mikrourazy, mogą prowadzić do naderwania a czasami nawet zerwania więzadła.
Przyczyny kolana skoczka
Do pojawienia się kolana skoczka mogą prowadzić:
- Zaburzenia ustawienia oraz anatomii rzepki,
- Zaburzenia osiowego ustawienia kończyny dolnej,
- Przeciążenia stawu kolanowego związanego z uprawianiem aktywności fizycznej,
- Zła technika uprawiania dyscypliny sportowej,
- Nadmierna masa ciała,
- Zbyt szybki wzrost.
Klasyfikacja kolana skoczka
Na podstawie obrazu klinicznego pacjentów wyróżnia się 3 zasadnicze postaci tej kontuzji:
- Ból pojawia się jedynie po zakończonych treningach,
- Następnie dolegliwości bólowe mogą pojawić się przed rozgrzewką i po zakończonym wysiłku,
- Ból jest obecny zarówno w trakcie aktywności fizycznej, jak i w trakcie wykonywania codziennych czynności.
Metody leczenia kolana skoczka
Sposoby leczenia tendinopatii stawu kolanowego:
- chirurgiczne, w skrajnych przypadkach, jeśli doszło do zerwania lub poważnego naderwania ciągłości więzadła,
- rehabilitacja ortopedyczna , wykorzystująca odpowiednie techniki manualne, ćwiczenia poprawiające stabilność stawu kolanowego
- potem uzupełnieniem całej terapii jest zastosowanie kinesiotapingu.